Zawsze chodzi o miłość. Recenzja komiksu Sandman Uniwersum. Śnienie – Na jawie

Śnienie — Na jawie to część serii Sandman Uniwersum. Wydarzenia rozgrywają się w królestwie Śnienia, świecie wykreowanym przez Neila Gaimana, autora znanego między innymi z Koraliny, Gwiezdnego pyłu czy jako współautora Dobrego Omenu. Scenarzystką jest G. Willow Wilson, której największym hitem stała się Ms Marvel.

Obowiązkiem Władcy Snów jest również tworzenie koszmarów, które w postaci istot nawiedzają nas we śnie. Ich zadaniem jest ujawnianie naszych najskrytszych słabości i lęków. Ruin ma postać młodego mężczyzny o fioletowych włosach, w rzeczywistości jest on jednak snem o klęsce. Władca Snów powołując go do życia, nie mógł przewidzieć, że zamiast arcydzieła stworzy chodzącą katastrofę. Ruin bowiem posiada coś, czego nie powinien mieć — zdolność kochania. Jest zagubiony i wcale nie chce krzywdzić innych, ale czy może zmienić to, do czego został stworzony? Kiedy zakochuje się bez pamięci w pierwszym chłopcu, którego nawiedził we śnie, gotów jest wiele poświęcić, by ponownie go odnaleźć. Chcąc tego dokonać, musi uciec, przekraczając granice pomiędzy światami i tym samym narażając się swojemu panu. Przy okazji wpędza w kłopoty kilku innych bohaterów, którzy starają się mu pomóc: upadłego cherubina pragnącego odzyskać łaskę Niebios i czarodziejkę o wątpliwych zdolnościach, której historia w burzliwy sposób łączy się z samym Snem. Na domiar złego to z powodu Ruina młoda przemęczona matka śniąca o Williamie Szekspirze zostaje uwięziona w krainie Snu. Tam sama musi zmierzyć się ze swoimi osobistymi problemami i rozterkami. Wszędzie, gdzie pojawia się Ruin, pojawia się też katastrofa, bo właśnie tym jest sen o klęsce. Czy uda mu się naprawić szkody, które wyrządził i odnaleźć chłopca? Czy śniący chciałby mieć w ogóle coś wspólnego z sennym koszmarem? I czy możliwa jest miłość między śmiertelnikiem a istotą z innego królestwa bez poniesienia poważnych konsekwencji i ofiar? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w komiksie.

Chociaż tytuł ten stanowi część serii, to spokojnie można sięgnąć po niego, nie znając poprzednich tomów (trzeba uważać, bo niektóre się ze sobą łączą). Jestem jednak przekonana, że warto przeczytać je wszystkie po kolei. Przyznaję, że to moje pierwsze zetknięcie z Sandmanem i zamierzam zapoznać się z pozostałymi komiksami oraz serialem, bo bardzo wciągnęło mnie to uniwersum. Fascynujące jest to, że sny nie kończą się w chwili naszego przebudzenia, a żyją dalej w swojej krainie. „Sen nie kończy się ani nie zaczyna. Istnieje stale w swym własnym, małym wszechświecie”. Cała seria tworzona jest po artystyczną opieką Neila Gaimana i bardzo widać tu jego styl. Być może niektórym narracja wyda się zbyt wolna, mi natomiast bardzo przypadła do gustu, bo cały czas coś się dzieje, a jednocześnie nie czułam się przytłoczona i zagubiona, jak miało to czasem miejsce w superbohaterskich komiksach. Bez problemu szybko zapamiętałam postacie i orientowałam się w światach. Zresztą przenikające się krainy, alternatywne rzeczywistości czy podróże w czasie to jedne z moich ulubionych motywów poruszanych w popkulturze, które dają mi o wiele więcej satysfakcji niż bitwy, strzelanki i pościgi. Jeśli was tak samo fascynują takie tematy, to bardzo polecam recenzowaną tu opowieść i nie wątpię, że warto przeczytać też pozostałe.

Na końcu tego tomu znajdziemy jedną stronę ze szkicami Nicka Roblesa oraz okładkę alternatywną jego autorstwa. To właśnie Robles wykonał większość rysunków. Dwa rozdziały narysował Javier Rodriguez i widać, kiedy styl się zmienia. Absolutnie nie jest zły i nie psuje odbioru całości, ale styl Nicka bardziej mi się podoba. Niektóre ilustracje są iście magiczne. To już jednak rzecz gustu. Album wydany u nas przez Egmont jest wydaniem zbiorczym pierwotnie publikowanej w zeszytach miniserii The Dreaming: Waking Hours #1-12. Historia przeznaczona jest tylko dla dorosłych czytelników, co zaznaczono na tylnej okładce.