Hitlerowcy byli żywotnie zainteresowani okultyzmem i wszystkim, co nadnaturalne; w celu stworzenia Wunderwaffe prowadzili ponoć również eksperymenty nie z tej ziemi. Na tej przesłance bazowały takie produkcje jak Hellboy, Bloodrayne, Wolfenstein czy Iron Nazi Vampir: Das Geheimnis von Schloß Kottlitz. Pogląd ten jest również kanwą wydanego przez Dark Horse komiksu Aleister & Adolf autorstwa Douglassa Rushkoffa (scenariusz) oraz Michaela Arona Oemingsa (rysunki). To potężna petarda dla miłośników sekretnych (ale czy na pewno nieprawdziwych?) historii.
Akcja rozpoczyna się w roku 1995, w pokojach działu graficznego korporacji Viceroy. W zamierzchłych czasach sieci, gdy odpalana jest przeglądarka Netscape, jeden z designerów przygotowuje pierwszą witrynę internetową swej firmy. Jednak z logo dzieje się coś dziwnego – zaczyna wędrować po całym projekcie. Okazuje się, że po rozwiązanie tej zagadki należy cofnąć się do dni poprzedzających II wojnę światową, gdy amerykański generał Patton wyznacza młodego reportera nazwiskiem Roberts do tajnej misji w Londynie. Bohater ma skontaktować się z Aleisterem Crowleyem, znanym również pod imieniem Bestia – twórcą Thelemy i okultystą powiązanym ze służbami specjalnymi. Ma on pomóc w toczonej za kulisami teatru działań wojnie na (dez)informacje, rytuały, symbole i artefakty. Po Anschlussie Austrii Hitler zdobył bowiem jedną z najpotężniejszych relikwii świata – Włócznię Świętego Maurycego, która czyni swojego posiadacza niepokonanym. Śledzimy sześcioletnie zmagania na nadprzyrodzonej arenie, spotykając postacie znane z kart podręczników (i Wikipedii) – prócz Crowleya, Hitlera, Pattona są to między innymi Ian Fleming (oficer OSS, późniejszy twórca postaci Jamesa Bonda), Rudolf Hess czy Maxwell Knight (ówczesny szef MI-5, pierwowzór M z powieści i filmów o szpiegu wszech czasów). Najważniejszy jest jednak Aleister – idol, wariat, mistyk, człowiek o niezwykłej charyzmie i szalonych pomysłach, które jednak znajdują swoje odzwierciedlenie w kulturze.
Walka ta toczy się na płaszczyźnie semiotyki. Nie chcę tutaj zbyt wiele zdradzać z fabuły, jednak zawarte w Aleister & Adolf koncepcje pokazują, jak wielką wagę od wieków ludzkość przywiązuje do symboli – niekoniecznie nasyconych magiczną energią. Czy litery, obrazy i przedmioty mają jakieś znaczenie, póki go im nie nadamy? Czymże jest magia, jeśli nie sztuką operowania słowami i znakami w ten sposób, by zmienić najpierw rzeczywistość społeczną, a nawet – historię? W komiksie znajdziemy przemyślane teorie komunikacyjne splecione z okultyzmem i historycznymi faktami.
Tonacja noir oraz stylistyka art deco przenika wszystkie czarno-białe kadry – tworzy to rzadko spotykaną niepokojącą atmosferę, porównywalną z mignolowską. Poruszane w Aleister & Adolf tematy nie są przeznaczone dla młodszego czytelnika. Ci, których nie interesuje historia II wojny światowej ani opowieści grozy, raczej się lekturą znudzą. Dzieło Rushkoffa – znanego teoretyka mediów i marketingu, propagatora licencji open source oraz Oemingsa (rysownika Powers) adresowane jest do węższej publiczności, ma jednak potencjał, by w pewnych kręgach stać się utworem kultowym. Bo to taki Hellboy na ostrych dragach.
Tytuł: Aleister & Adolf
Scenariusz: Douglas Rushkoff
Rysunki: Michael Avon Oeming
Wydawnictwo: Dark Horse Comics
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 96
NASZA OCENA
Podsumowanie
Plusy:
+ przeznaczony jest dla dojrzałego czytelnika
+ zawiera interesujące wątki historyczne oraz okultystyczne
+ posiada rzadko spotykaną, wysublimowaną warstwę graficzną
Minusy:
– jest tylko dla wybranych adeptów
