Konia z rzędem temu, kto połapie się w zawiłościach multiwersum DC i spamięta przynajmniej tuzin alternatywnych rzeczywistości („Ziem”) w nim istniejących. Dla mnie różnorodne wersje archetypowych superbohaterów zawsze były intrygujące, a do linii Elseworlds mam ogromny sentyment. Istnienie wielu wymiarów daje autorom możliwość kreatywnego wyżycia się poza sztywnymi ramami regularnie ukazujących się serii. Z takiej okazji skorzystał J. Michael Straczynski, tworząc w 2010 roku wraz z Shane’em Davisem Superman: Earth One, gdzie na nowo opowiedział mit genezyjski Człowieka ze Stali. Akcja toczy się na plus-minus współczesnej Ziemi, na której nie pojawili się (jeszcze) superbohaterowie. Była to odpowiedź wydawnictwa na marvelowskich Ultimates – ogołocenie świata przedstawionego z narosłych przez dziesięciolecia elementów czyniło opowieść przejrzystą, wydobywając na światło dzienne rudymentarny rdzeń herosa. Bohater zmagał się z bardziej „realnymi” problemami, gdyż Ziemia Jeden była niestety dość bliska naszej rzeczywistości. Format graphic novel pozwolił z kolei na stworzenie zamkniętej, spójnej, ciągłej i dłuższej niż kilkanaście stron historii. Pomysł okazał się chwytliwy na tyle, że w ślad za nim ukazały się tomy poświęcone Batmanowi, Teen Titans oraz Wonder Woman. Kolejni bohaterowie dołączali jednak do świata przedstawionego stopniowo i w dłuższych odstępach czasu – dzięki czemu rynek nie został zalany masą tytułów i postaci różniących się od pierwowzorów jedynie paroma szczegółami; nie doszło do „superbohaterskiej inflacji”, jak było w przypadku konkurencji.
Autorzy Green Lantern: Earth One, Corinna Bechko (scenarzystka) i Gabriel Harman (współscenarzysta i rysownik), wcześniej wspólnie tworzący nominowaną do nagrody Hugo Invisible Republic, poszli drogą wytyczoną przez Straczynskiego et consortes. Hal Jordan jest tutaj… kosmicznym górnikiem, poszukującym złóż na asteroidach dla Ferris Galactic – następcy NASA i prywatnego potentata w dziedzinie międzyplanetarnego przemysłu. Podczas prac wydobywczych trafia on na wrak pozaziemskiego pojazdu, w którym znajduje skorupę wielkiego, humanoidalnego robota oraz zwłoki fioletowoskórego obcego z zielonym pierścieniem na palcu. Później następuje pierwsza manifestacja i okiełznanie szmaragdowej mocy, spotkanie z Korpusem oraz konfrontacja z przeciwnikiem. Wszystko jednak przedstawione jest w nieco innym świetle niż w znajomej historii Hala Jordana. Działanie Pierścieni, odciętych od głównej baterii, jest osłabione, Latarnicy są rozproszeni i ścigani przez wszechobecnych wrogów, zaś cywilizacje wszechświata jęczą pod butem tyranii. Walka z systemem nie obejdzie się bez strat, a zagrożenia nie da się pokonać całkowicie. Oś fabuły podobna jest do Sinestro’s Law i, podobnie jak tamten komiks, nawiązuje do uniwersalnego konfliktu dobra ze złem, wolności z tyranią, humanizmu z odczłowieczeniem, słabości z siłą, budząc skojarzenia z Gwiezdnymi wojnami. Latarnicy, niczym jedi, ukrywają się przed wszystkimi, żyjąc samotnie, chroniąc antyczne Pierścienie Mocy i z pokolenia na pokolenie przekazując historie o dawnej chwale Korpusu. W komiksie przewijają się postaci znane z głównego uniwersum DC, ze szczególnie ważną rolą Kilowoga. Nie do końca podoba mi się wprowadzanie nowych bohaterów, którzy potem stosunkowo szybko tracą życie, by podnieść fabularną stawkę – nie odczułem, by te śmierci miały jakiekolwiek znaczenie, bowiem nie zdążyłem związać się emocjonalnie z epizodystami. Ciekawiej byłoby uśmiercić któregoś z Latarników z pierwszego szeregu – takie poświęcenie nadałoby zagrożeniu większej powagi.
Opowieści o Halu Jordanie zawsze miały w sobie dozę mroku, fatalizmu, czy wręcz tragizmu na iście kosmiczną skalę i w Earth One tony te głośno wybrzmiewają. Grafika podkreśla nastrój, szczególnie na pierwszych stronach, rozgrywających się w próżni – zielony blask wśród czerni kosmosu wzbudza niepokój, a nawet strach. Podoba mi się, że Ziemia nie jest tutaj pępkiem wszechświata, a raczej jego peryferiami – świat bez superbohaterów jest smutnym, beznadziejnym i nieprzyjaznym miejscem. Międzygwiezdne wydarzenia do tej pory omijały ludzkość i dopiero pojawienie się Supermana zmieniło status quo. Moim zdaniem pozycja jest idealna zarówno dla stałych czytelników komiksów DC, jak i tych sporadycznych. Dla pierwszych ciekawa będzie rekonstrukcja i aktualizacja mitu Zielonej Latarni, zaś dla drugich – przejrzysta historia zamknięta w jednym tomie.
SZCZEGÓŁY:
Tytuł: Green Lantern: Earth One
Wydawnictwo: DC Comics
Typ: Komiks
Gatunek: Superbohaterowie
Data premiery: 14.03.2017
Scenariusz: Corinna Bechko, Gabriel Hardman
Rysunki: Gabriel Hardman
Liczba stron: 144
