Recenzja gry planszowej Zamki Burgundii

Zamki Burgundii to prawdziwy klasyk, który ląduje na stołach graczy na całym świecie od wielu lat. W zeszłym roku Rebel zdecydował się na wydanie tej gry w naszym rodzimym języku i był to strzał w dziesiątkę. Gra zdobyła tytuł gry roku 2018 i została bardzo dobrze przyjęta przez polskich graczy. Czy podzielam ten entuzjazm?

Zasady gry

W Zamkach Burgundii wcielamy się w role wpływowych książąt, którzy parają się handlem i starają się rozbudować swoje włości.

Po przygotowaniu planszy głównej i plansz graczy, oraz po wyznaczeniu pierwszego gracza możemy rozpocząć grę. Rozgrywka trwa pięć faz, każda z nich składa się z pięciu rund. Na początku każdej fazy należy przeprowadzić następujące czynności:

• Zdjąć z planszy pozostałe na niej włości (czynność tę pomijamy przed pierwszą fazą).
• Wyłożyć nowe żetony włości.
• Wyłożyć pięć nowych odkrytych żetonów towarów na pola rund.

Na początku każdej rundy wszyscy gracze równocześnie rzucają przypisaną im parą kości. Dodatkowo pierwszy gracz przenosi żeton towaru do magazynu wskazanego przez białą kość. Zgodnie z kolejnością wskazaną na torze kolejności, każdy wykonuje dwie akcje. W dowolnym momencie, jeżeli posiadamy robotników, możemy ich użyć do zmiany wyniku na kości.

Do wyboru mamy następujące akcje:

1. Weź żeton włości z planszy
   Wybrana kość wskazuje numer magazynu, z którego możemy go pobrać i umieścić na pustym polu w naszym magazynie podręcznym.

2. Przemieść żeton włości z magazynu podręcznego do swojej posiadłości
   Wybrana kość wskazuje, na jakim pustym polu możemy umieścić żeton. Musimy pamiętać, aby sąsiadował on z co najmniej jednym innym żetonem i pasował kolorem do wybranego przez nas pola. W zależności od rodzaju żetonu po jego położeniu występują różne natychmiastowe efekty:
   • Żeton nauki (żółty) – zapewnia różne efekty, szczegółowo opisane w instrukcji.
   • Statek (niebieski) – pozwala na pobranie wszystkich żetonów towarów z dowolnego magazynu i umieszczenie ich w swoim składzie, oraz na przesunięcie swojego znacznika na torze kolejności o jedno pole w prawo.
   • Zwierzęta (jasnozielony) – zapewnia punkty w zależności od liczby i rodzaju zwierząt widniejących na żetonie.
   • Zamek (ciemnozielony) – umożliwia natychmiastowe wykonanie dodatkowej akcji.
   • Kopalnia (szary) – na koniec każdej fazy zapewnia jedną grudkę srebra.
   • Budynek (beżowy) – zapewnia różne efekty natychmiastowe w zależności od rodzaju budowli. Budynki w mieście nie mogą się powtarzać.

   W momencie, gdy uda nam się całkowicie zapełnić jakiś region, zdobywamy punkty w zależności od jego rozmiaru i bieżącej fazy. Ponadto pierwsi dwaj gracze, którzy zakryją w swojej posiadłości wszystkie pola jednego koloru otrzymują żetony bonusowe.

3. Sprzedaj towary
   Kość wskazuje rodzaj sprzedawanego towaru. W zamian dostajemy punkty zwycięstwa i jedną grudkę srebra.

4. Weź robotników
   Niezależnie od wyniku na kości pobieramy dwóch robotników z zasobów ogólnych.

Dodatkowo w dowolnym momencie swojej tury możemy zakupić żeton z czarnego magazynu pośrodku planszy, opłacając jego koszt w postaci dwóch grudek srebra.

Po rozegraniu pięciu rund faza dobiega końca i wszyscy gracze posiadający kopalnie otrzymują grudki srebra. Gra kończy się po rozegraniu pięciu faz. Następuje końcowe punktowanie:

• każdy niesprzedany żeton towaru – 1 punkt,
• każda grudka srebra – 1 punkt,
• każde dwa żetony robotników – 1 punkt,
• punkty za zdolności żółtych żetonów.

Gracz z największą liczbą punktów wygrywa.

Wrażenia z rozgrywki

Przy pierwszym kontakcie gra nie zachwyca. Pudełko nie wyróżnia się niczym, co mogłoby przykuć nasz wzrok, a warstwa graficzna jest co najwyżej przeciętna. Pastelowa, wyblakła kolorystyka komponentów przywodzi na myśl zamierzchłe czasy, gdy nikt nie przejmował się wyglądem, a wiele gier przypominało arkusz Excella. Niech was to jednak nie zwiedzie, bo Zamki Burgundii to gra bardzo elegancka i grywalna.

Zasady są bardzo proste, rzucamy kośćmi i wykonujemy jedną z czterech możliwych akcji. Wytłumaczenie reguł zajmuje dosłownie pięć minut. Pomimo tego ogrom możliwości na początku rozgrywki potrafi przytłoczyć. Czy zdecydować się na zakup budynków dających możliwość dociągnięcia kolejnego kafelka? A może powinniśmy pójść w zakup okrętów, dzięki którym przesuniemy się na torze kolejności i pobierzemy towary, których sprzedaż daje nam punkty zwycięstwa i grudki srebra? Grudki pozwalają na zakup dodatkowych kafelków z czarnego rynku, ale jeśli wcześniej wystawimy żółty żeton nauki, umożliwiający wymianę srebra na kafelki z rynku ogólnego, to ograniczymy w ten sposób możliwości naszym przeciwnikom. Opcji jest bardzo dużo, co sprawia, że zawsze jest jakieś wyjście z trudnej sytuacji, niezależnie od wyniku na kościach.

No właśnie – kości. Jak widzimy kostk,i to od razu myślimy o występującej losowości. Tutaj mamy do czynienia z jej kontrolowaniem. Po pierwsze, zawsze możemy zmienić liczbę oczek dzięki żetonom robotników. Po drugie, w grze występuje wiele modyfikatorów pozwalających ignorować wyrzucony wynik. Wszystko to pozwala uniknąć frustracji związanej z pechowym rzutem. Zresztą, w ostateczności zawsze możemy po prostu pobrać kolejnych robotników.

Zamki Burgundii to istna sałatka punktowa. Wystawiamy zwierzęta na pastwiskach? Dostajemy punkty. Sprzedajemy towary? Dostajemy punkty. Zamykamy regiony? Dostajemy punkty. W zasadzie każdy nasz ruch wiąże się ze zdobywaniem kolejnych punktów, dzięki czemu gra jest bardzo satysfakcjonująca. Wszystko to sprawia, że gra spodoba się zarówno graczom niedzielnym, jak i zatwardziałym geekom.

Kolejnym plusem jest spora regrywalność. Na początku każdej fazy losowo wystawiamy kafelki na planszy głównej. Losowo wybieramy również numer magazynu, do którego trafiają towary. W grze występuje też wiele plansz graczy, które różnią się wielkością i ułożeniem regionów. Dzięki tym wszystkim czynnikom każda partia jest inna.

Gra bardzo dobrze się skaluje. Jedyna zmiana to ilość dostępnych żetonów na planszy głównej. Niezależnie od liczby graczy, wrażenia towarzyszące rozgrywce będą takie same. Może przy grze na cztery osoby trzeba zwrócić większą uwagę na tor kolejności. Pod koniec gry, gdy na naszych planszach pozostaje już niewiele wolnych terenów, skupiamy się na pozyskaniu konkretnych żetonów, i w takiej sytuacji ostatni gracz ma utrudnione zadanie. Trzeba zwrócić na to uwagę.

Drobnym minusem jest przygotowanie do gry, podczas którego trzeba poodwracać i poukładać wszystkie kafelki, co potrafi być upierdliwe. Jednak nie jest to w stanie zatrzeć ogólnego dobrego wrażenia towarzyszącemu grze.

Podsumowanie

Zamki Burgundii to świetna gra. Jest angażująca i łatwa do wytłumaczenia nowym graczom. Świetnie się skaluje i charakteryzuje sporą regrywalnością. W pełni rozumiem decyzję kapituły o przyznaniu jej tytułu gry roku 2018. Mam nadzieję, że w przyszłości doczekamy się nowego wydania z ładniejszą oprawą graficzną, bo ten tytuł najzwyczajniej w świecie na to zasługuje. Fanom gier euro o niskim poziomie losowości gorąco polecam.

SZCZEGÓŁY:

Zawartość pudełka:
6 dwustronnych plansz graczy
164 żetony włości
20 żetonów monet
30 żetonów robotników
12 żetonów bonusowych
4 znaczniki 100/200 punktów
8 drewnianych znaczników graczy
9 kości
plansza
instrukcja

Informacje pudełkowe:
Wiek: 12+
Ilość graczy: 2-4
Przewidywany czas gry: 30-90 minut
Wydawca: REBEL
Autorzy: Stefan Feld