Po szpitalu czas na uniwersytet. Recenzja gry Two Point Campus

Wydany w 2018 roku Two Point Hospital, duchowy spadkobierca Theme Hospital, mimo że w dużej mierze przeniósł mechanizmy mającego już ćwierć wieku klasyka na sprzęt nowej generacji, zebrał przyzwoite noty oraz pochwały za wciągającą rozgrywkę. Two Point Studios postanowiło pójść za ciosem, wydając kontynuację. Tym razem wzięte zostały na tapet kampusy uniwersyteckie. Czy ze zmianą tematyki wiążą się jakiekolwiek usprawnienia?

Rdzeń pozostał niezmieniony – Two Point Campus to produkcja z gatunku strategii, w której zarządzamy różnymi placówkami, dodając i urządzając kolejne pomieszczenia, zatrudniając kadrę i dbając o samopoczucie odwiedzających. Główna różnica względem poprzedniczki polega na tym, że w służbie zdrowia zależy nam na obsłudze pacjenta i szybkim odesłaniu go do domu. Studenci zaś okupują budynek przez wiele miesięcy, przeżywając w jego ścianach zarówno czas poświęcony na naukę, jak i chwile wolne. W związku z tym, choć na pierwszy rzut oka kontynuacja Two Point Hospital wygląda identycznie, można zauważyć kilka istotnych nowości.

W pierwszą odsłonę serii zagrałem po otrzymaniu kodu recenzenckiego do Two Point Campus. Z tego też powodu nie miałem dość czasu, by ukończyć jednocześnie obie gry. Swojej oceny produkcji nie będę opierać więc na różnicach występujących między dwoma tytułami. Zamiast tego skupię się wyłącznie na tegorocznym tworzeniu kampusów.

Oś rozgrywki pozostała w dużej mierze niezmieniona. W ramach kampanii podróżujemy po mapie, przechodząc od placówki do placówki. W każdej z nich otrzymujemy zadania wymagające od nas osiągnięcia konkretnych rezultatów lub ulepszenia poziomu kampusu. O ile szpitale w dużej mierze różniły się od siebie występującymi chorobami, o tyle każdy uniwersytet ma własny, unikalny klimat. Mamy możliwość stworzenia między innymi szkoły rycerskiej, gastronomicznej, a nawet swojej wersji Hogwartu.

Studenci przebywają na terenie kampusu w trakcie roku szkolnego. Z tego też powodu rozwój placówki podzielony jest na dwie fazy. W czasie trwania semestrów zarządzamy uniwersytetem w sposób identyczny jak dla szpitala, natomiast podczas wakacji możemy rozszerzyć ofertę edukacyjną naszego przybytku. Za pomocą zebranych monet wykupujemy kolejne kursy lub ulepszamy istniejące, a następnie inwestujemy kapitał w przygotowania na przybycie uczniów. Nowe zajęcia to napływ nowych studentów, a dla nas to szansa na większy zarobek.

Podczas roku akademickiego skupiamy się wyłącznie na samopoczuciu podopiecznych. Tworzymy miejsca do nauki, dormitoria, zawiązujemy kluby studenckie lub organizujemy wydarzenia oraz konkursy w czasie wolnym. Zadowolenie uczniów przekłada się na efektywność nauki, a ta pozwala na zdobycie lepszych wyników. Nie muszę chyba wspominać, że zamiana trójek na egzaminie na piątki koniec końców podnosi prestiż placówki. Głodni dalszych wyzwań mogą po zakończeniu kampanii bawić się w trybie sandboksowym. Oferuje on kilka różnych konfiguracji rozgrywki, od bardziej wymagającej po swobodną działalność przy nieograniczonym budżecie. Można także dowolnie dostosować zasady do swoich upodobań.

Poza zmianami wynikającymi z zamiany szpitala na uniwersytet Two Point Campus to wierna kontynuacja swojego poprzednika. Otrzymujemy identyczną, kreskówkową grafikę oraz humorystyczne podejście do tematu nauki oraz prowadzenia uczelni. Z przeniesionymi zaletami wiążą się jednak utrzymujące się wady. Tworzenie kampusów w ramach zadań szybko staje się schematyczne. Konieczność ulepszania pomieszczeń powoduje zaś śmierć wewnętrznego artysty poprzez zadaniowe podejście do dodawania kolejnych przedmiotów. Po co tworzyć piękną salę, gdy wrzucenie trzech dywanów i czterech plakatów również robi robotę?

Nie zmienia to jednak faktu, że Two Point Campus stanowi świetną kontynuację Two Point Hospital i może być doskonałą zabawą zarówno dla „byłych koordynatorów szpitali”, jak i dla nowych graczy, którzy wcześniej nie interesowali się produkcjami tego typu. Choć tytuł zawiera jednocześnie wady i zalety oryginału, dorzuca też trochę od siebie, ulepszając już i tak wypracowaną formułę.