Hazard to dziś ulubiona rozrywka dla milionów osób na całym świecie. Choć z pozoru jest on nieszkodliwy, to jednak potencjał uzależnienia jest tu ogromny, podobnie jak w przypadku picia alkoholu czy stosowania środków odurzających. Można by pomyśleć, że dreszczyk emocji i adrenalina podczas stawiania zakładów i wygrywania w kasynie jeszcze nikomu nie zaszkodził, a prawda jest zupełnie inna. Chociaż sporo ludzi udaje się do kasyna tylko raz na jakiś czas, żeby się trochę rozerwać, to istnieje też wiele ludzi, którzy uzależniają się od hazardu i kasyno często staje się wręcz ich domem, bo spędzają tam ogromne ilości czasu.
Nie da się ukryć, że problem uzależnienia od hazardu jest realny i coraz bardziej poważny. Dotyka on bowiem coraz więcej osób, a w szczególności osób młodych. Jego destrukcyjny potencjał jest przeogromny. Potrafi skutecznie nie tylko wyzerować konto w banku, ale nawet w zupełności zniszczyć życie prywatne osoby uzależnionej. Nic zatem dziwnego, że różne kraje próbują walczyć z uzależnieniem od hazardu, a kasyna takie jak Syndicate Kasyno aktywnie wspierają borykających się z tym problemem graczy, informując ich o zasadach odpowiedzialnej gry i oferując narzędzia takie jak:
- limity stawek,
- limity depozytów,
- limity czasu gry,
- samowykluczenie.
Co jednak stoi za tym, że pomimo nagłośnienia tego problemu i wielu ogólnodostępnych metod jak z nim walczyć, nadal wielu graczy uzależnienia się od hazardu? Przyjrzyjmy się bliżej psychologii uzależnienia od hazardu.
Paradoks hazardzisty
Kluczowym aspektem w kwestii bezpośredniego zetknięcia się z uzależnieniem od hazardu, który się do niego przyczynia, jest paradoks hazardzisty, znany również jako złudzenie Monte Carlo. To jeden z błędów poznawczych i błędów logicznych. Błąd ten polega na tym, że niezależne od siebie losowe zdarzenia są przez osobę traktowane jako zdarzenia zależne. Najlepszym przykładem dla zobrazowania paradoksu hazardzisty jest rzut monetą. Jeśli rzucimy monetę siedem razy i przy każdym rzucie wypadnie orzeł, to osoba ze złudzeniem Monte Carlo w takiej sytuacji może być skłonna twierdzić, że kolejny rzut to z pewnością będzie reszka, bo przecież niemożliwe jest, aby osiem razy z rzędu wypadł orzeł.
W rzeczywistości kolejny rzut nadal ma takie samo prawdopodobieństwo jak przy poprzednich rzutach, czyli 50:50, że wypadnie orzeł lub reszka. Wynik poprzednich rzutów nie mają zatem absolutnie żadnego wpływu na to, jak będą prezentowały się kolejne wyniki. Gdy osoba zaczyna myśleć w ten sposób, zaczyna podejmować błędne decyzje, które potrafią być katastrofalne w skutkach. Przez tego typu błąd poznawczy, gracz, który go doświadcza, będzie kontynuował grę pomimo serii porażek, bo będzie twierdził, że kolejne rozdania czy kolejny zakład przyniesie mu wygraną. Nawet po dłuższym czasie i utracie dużej sumy pieniędzy, uzależniony gracz nadal będzie ślepo wierzył w wygraną i dalej będzie stawiał pieniądze.
To niezwykle destrukcyjny sposób myślenia, który całkowicie zniekształca rzeczywistość i może łatwo doprowadzić do bankructwa, a nawet problemów w życiu osobistym. Osoba myśląca w ten sposób nie zdaje sobie nawet sprawy, że wyrządza sobie i swoim bliskim krzywdę, bo żyje w swoim wyimaginowanym świecie.
Heurystyka dostępności
Heurystyka dostępności to kolejny aspekt, który ma ogromny wpływ na psychikę osoby uzależnionej od hazardu. Polega ona na przypisywaniu większego prawdopodobieństwa tym zdarzeniom, które można łatwo przywołać z pamięci i podejmowaniu decyzji na tej podstawie. Tak się składa, że zazwyczaj dla osoby uzależnionej historie o kilku ludziach, którzy wygrali miliony w kasynie czy na loterii, są o wiele bliższe niż te o milionach osób, które codziennie przegrywają duże sumy pieniędzy i wracają do domu z niczym.
W ten sposób heurystyka dostępności sprawia, że w umyśle gracza dostrzegane są wyłącznie te zwycięskie przykłady, a te przegrane są zwyczajnie pomijane. Następstwem tego błędu poznawczego jest błędne ocena sytuacji i błędne podejmowanie decyzji, które są irracjonalne. Gracz przypisuje bowiem zdarzeniom nierealistyczne prawdopodobieństwo, w oparciu o historię innych osób, które np. w ten sam sposób wygrały pieniądze. Twierdzi, że jemu również może się to przytrafić, tylko musi dalej grać i wpada tym samym w błędne koło.
Złudzenie kontroli
Kolejnym błędem poznawczym, który ma duży wpływ przy uzależnieniu od hazardu, jest złudzenie kontroli. W takim przypadku gracz uważa, że ma kontrolę nad zupełnie losową sytuacją, gdzie w rzeczywistości nie ma on żadnego wpływu na dane zdarzenia i jego wynik. Co gorsza, złudzenie kontroli sprawia, że osoba myślące w ten sposób uważa, iż im bardziej będzie angażowała się w dane działanie, tym będzie miała większy wpływ na jego przebieg.
Takim sposobem uzależniony gracz może twierdzić, że jeśli gra już na danym automacie bardzo długo, to ma jakikolwiek wpływ na rezultat, bo dobrze go poznał, jest z nim obeznany pod kątem funkcji i mechanik i jest swego rodzaju weteranem gry na tej maszynie. W efekcie nawet pomimo porażek będzie kontynuował rozgrywkę, bo według jego błędnej oceny sytuacji, kolejne podejmowane przez niego decyzje będą coraz bardziej precyzyjne i będą miały wpływ na wynik.
